ိိိိိိိိိိိိိိိိdsme ပံု၇ိပ္မ်ား

ေမွ်ာ္လင္႕ၿခင္း

လူသည္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းျဖင့္ ဘ၀
ကုိစတင္ခဲ့သည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ေမြးကင္းစအရြယ္ လူမမယ္ဘ၀ကပင္ သူႏႇင့္
လိုက္ေလ်ာညီေထြေသာ ဘ၀အသိျဖင့္ မိခင္ထံမႇ လိုအပ္ေသာႏုိ႔ကုိ ရရႇိရန္
ေမွ်ာ္လင့္မႈရႇိေနသည္။ ထုိသုိ႔ ရႇိေနျခင္းပင္လ်င္ ေလာကနိယာမ တစ္ခုအျဖစ္
ယႇဥ္တြဲ၍ပါလာေသာ အမႇန္တရားတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ငယ္စဥ္ကာလ ကေလးဘ၀မႇ စတင္၍
သက္တမ္းကုန္ဆံုးၿပီး ေသသည္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းျဖင့္စ၍ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား
ရင္၀ယ္ပိုက္ကာ ေသဆံုး တတ္ၾကသည္။

မနက္ျဖန္ သုိ႔မဟုတ္ သန္ဘက္ခါ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ေသရေတာ့မည္ကုိ
ေသခ်ာေနေသာ ေဆး႐ံုေပၚက လူနာတစ္ဦးပင္ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ မက်န္ရႇိေတာ့သည့္
သူ၏ဘ၀အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ားရႇိေနတတ္သည္။ ထုိသုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားသည္
ဘ၀အေပၚ တြယ္တာမႈျဖင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္ေနၿပီး မိမိဘ၀အေပၚ၊ မိမိမိသားစု
အသုိင္းအ၀ုိင္းအေပၚ၊ မိမိပတ္၀န္းက်င္အေပၚ၊ မိမိႏုိင္ငံအေပၚ၊
မိမိရႇင္သန္ရာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းေပၚ တြယ္တာမႈမ်ားသည္ လူတို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ေသာ
သဘာ၀ႏႇင့္ ဆက္စပ္ပတ္သက္မႈမရႇိဟု ျငင္း၍မရ၊ လူသည္ အသက္ရႇင္သန္ ေနထုိင္သ၍
သူ႔အတြက္၊ ဘ၀အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ရပ္တည္ေနထုိင္ေလ့ရႇိသည္။
ဆိုလိုသည္မႇာ လူသည္ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္ ၾကေပသည္။
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုအား အေျခတည္ၿပီးမႇ ေမွ်ာ္လင့္သည့္ပန္းတိုင္သုိ႔
ေရာက္ေအာင္ေလွ်ာက္လႇမ္း ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေသေသာ
ဘ၀မ်ားအေၾကာင္းလည္း ရံဖန္ရံခါၾကားရတတ္သည္။

လူတို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေသဆံုးပါက ဘ၀ေသဆံုးသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။
ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ဆိတ္သုဥ္းေသာကာလသည္
ဘ၀တစ္ခုရႇင္သန္ေနလွ်က္မႇပင္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေနေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား ၾကံဳေတြ႕ရေလ့ ရႇိသည့္အခါမ်ဳိးတြင္
မိမိကုိယ္ကုိယ္ ပဲ့ျပင္ႏုိင္ဖို႔လိုေပမည္။ မိမိကုိယ္ကုိယ္
မတူညီသည့္႐ႈေထာင့္တစ္ခုမႇၾကည့္၍ Motivate လုပ္ႏုိင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
အဆိုပါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားသည္ ယံုၾကည္မႈႏႇင့္လည္းပတ္သက္ ဆက္ႏႊယ္ေနတတ္သည္။
မိတ္ေဆြတစ္ဦးက "တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀မႇာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ေနတတ္တယ္။ အဲဒီအခါ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မနည္းအားတင္းၿပီး Motivate ျပန္လုပ္ရတယ္။ အနီးကပ္ဆံုး
တက္က်မ္းတစ္ခုခု ဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါမႇမဟုတ္ ကုိယ့္ကုိအေကာင္းဆံုး motivate
လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဆရာ တစ္ဦးဦးဆီမႇာ ၾသ၀ါဒသြားၿပီး ခံယူလိုက္တယ္။ ဒါမႇမဟုတ္ရင္
တကယ့္အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀ျဖတ္သန္းပံုေတြကုိ ျပန္ၿပီး
ေလ့လာလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ motivation ျပန္ရလာၿပီး အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး
ျပန္လုပ္လာႏုိင္တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရႇိလာတယ္။ ဘ၀မႇာ ႐ံႈးနိမ့္မႈေတြ
ေတြ႕ၾကံဳခံစားရရင္လည္း အဲဒါကုိ အဆံုးသတ္ပန္းတုိင္လို႔ မသတ္မႇတ္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီအတြက္ မနက္ျဖန္မ်ားစြာအတြက္ အင္အားေတြ ရႇိလာတယ္"ဟု ေျပာျပခဲ့သည္။

သူေျပာသည့္အတုိင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ေသာဘ၀မ်ဳိး၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္
ဘ၀ရဲ႕အခ်ဳိးအေကြ႕တစ္ခုကုိ ေရာက္သည့္အခါတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ကင္းမဲ့ေနတာမ်ဳိး
ၾကံဳဖူးသည္။ ဆရာတစ္ဦး ကလည္းေျပာဖူးသည္။ ဘ၀တြင္ အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားဖို႔ႏႇင့္
ရလာသည့္ ရလဒ္ကုိ ေက်နပ္ၾကဖို႔ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္
အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားဖို႔ဆိုသည္ကုိ လက္ခံ၍ရေသာ္လည္း ရလာေသာ
ဘယ္လိုရလဒ္မ်ဳိးကုိမဆို လက္ခံဖို႔ဆိုသည္မႇာ အခက္အခဲရႇိသည္။ သာမန္လူမ်ား
လက္ခံႏိုင္ခဲမည္၊ သုိ႔မဟုတ္ အျဖစ္အပ်က္ေပၚတြင္လည္း မူတည္ေနေပလိမ့္မည္၊
စြန္႔လႊတ္ရမည္က ဘ၀တစ္ခုထဲမဟုတ္၊ အမ်ားအတြက္ဆိုရင္ ရလာတဲ့ရလဒ္ႏႇင့္
တင္းတိမ္ႏုိင္ပါမည္လား စဥ္းစားစရာျဖစ္လာသည္။

သုိ႔ေသာ္ အမ်ားအတြက္ သုိ႔မဟုတ္ အမႇန္တရားအတြက္ အဆိပ္တစ္ခြက္ကုိ
ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ေသာက္ၿပီး ဘ၀ကုိအဆံုးသတ္ခဲ့ေသာ ဆိုကေရးတီး၏ျဖစ္ရပ္က
အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားၿပီး ရလာတဲ့ရလဒ္ကုိ ေက်နပ္ခဲ့သည္ပဲလား။ We must shape our
destiny လို႔ ခံယူထားေပမယ့္ ကုိယ့္ကံၾကမၼာကုိယ္ ဖန္တီးႏိုင္ခြင့္မရႇိတဲ့
လူေတြကေရာ ရလာတဲ့ရလဒ္ကုိ ဘယ္လိုလက္ခံမႇာပါလဲ စဥ္းစားစရာပင္။

ငယ္စဥ္ခါတုန္းက ျဖစ္ရပ္ကေလးတစ္ခုကုိ သတိရမိသည္။ ဆယ္တန္းမႇာ
အမႇတ္မ်ားမ်ားရေပမယ့္ ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့လိုင္းကုိ မ၀င္ေတာ့ စိတ္ပ်က္ခဲ့ဖူးသည္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သလို ခံစားရဖူးသည္။ ထုိစိတ္က လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀ကုိ
ရႇင္လွ်က္ႏႇင့္ ေသေစသည္။ ဆရာကေျပာဖူးသည္ ''ဘ၀မႇာေအာင္ျမင္တဲ့ ဘ၀ကုိ ရမရဆိုတာ ၁၀
တန္း ဟူေသာ ေပတံျဖင့္ မတိုင္းနဲ႔''ဟူေသာ စကားျဖစ္သည္။

အသက္အရြယ္ရလာေတာ့ အမႇန္တရားတစ္ခုအျဖစ္ လက္ခံမိသည္။ ၁၀ တန္းမႇာ
ကိုယ္လိုခ်င္ေသာ လိုင္းကုိမ၀င္တာနဲ႔ ထုိကေလးငယ္အတြက္ ဘ၀တစ္ခု
ေသဆံုးရေတာ့မည္လား၊ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ လူသည္ အတၲျဖင့္လူျဖစ္ လာေသာေၾကာင့္
မိမိလိုခ်င္ေသာအရာမ်ား ရႇိေနတတ္ၾကသည္။ ထုိအတၲကုိ အေကာင္းဆံုး ပံုေဖာ္ဖုိ႔လည္း
ႀကိဳးစားတတ္ၾကသည္။ အမႇန္တြင္ မိမိလိုခ်င္ေသာ အရာေနာက္ကုိ သဲႀကီးမဲႀကီးလိုက္ၿပီး
မျဖစ္ႏုိင္သည့္အရာေပၚတြင္ စိတ္ပ်က္ေနျခင္းထက္၊ ရရႇိ လာသည့္ အေျခအေနတြင္
သူတစ္ပါး ေကာင္းက်ဳိးသယ္ပုိးႏုိင္ျခင္းျဖင့္လည္း ပုိမို၍ အဓိပၸာယ္ျပည့္စံုေသာ
ဘ၀ကုိ ေဖာ္က်ဴးႏုိင္လိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မႇာ ဘ၀တြင္ ထြက္ေပါက္မရႇိဘူးဆိုသည္မႇာ
မဟုတ္။ ကုိယ္မသိေသာ ေထာင့္တစ္ေထာင့္တြင္ အျခားထြက္ေပါက္ တစ္ခုရႇိေနတတ္သည္။
ဘ၀ကေတာင္းဆိုလာသည္ကုိ ေပးရသည္ဟူေသာ သေဘာပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

လူတုိင္း လူတိုင္းတြင္ ပန္းတုိင္ ရႇိၾကေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္
စိတ္ကူးထဲတြင္ ပံုေဖာ္ထားသည့္ ပန္းတိုင္ခ်င္းေတာ့ တူမည္မထင္။ တခ်ဳိ႕ပန္းတုိင္က
ကိုယ္က်ဳိးသက္သက္ (self center) ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕ပန္းတိုင္က အတၲဟိတ၊ ပရဟိတ
မွ်တသည္။ တခ်ဳိ႕ပန္းတိုင္က ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ပန္းတိုင္ကုိ
ေရြးခ်ယ္ခ်င္ၾကပါသနည္း။ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္သည္ သူတို႔၏ ဘ၀အေပၚ
သတ္မႇတ္ထားေသာ စံႏႈန္းမ်ားျဖင့္ သက္ဆိုင္ေပလိမ့္မည္။ criteria ေပၚ လိုက္ၿပီး
ပန္းတိုင္ အမ်ဳိးအစား ကဲြလြဲႏုိင္ပါသည္။

ထုိ႔အတူ ပန္းတုိင္မ်ား သတ္မႇတ္မႈသည္ ထားရႇိသည့္
ေမွ်ာ္မႇန္းခ်က္ႏႇင့္လည္း တုိက္႐ိုက္ပတ္သက္ ေနေပလိမ့္မည္။ ေမွ်ာ္မႇန္းခ်က္
ႀကီးမားေလ ရရႇိရန္ခက္ခဲေလ ျဖစ္တတ္ေပသည္။ ေလာကတြင္ ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္
ယူရသည့္အရာဟူသမွ်သည္ တန္ဖိုး ႀကီးႀကီးမားမား ေပးရေလ့ရႇိသည္။ စုိင္ေကာ္လို႔
ခ်ဳံေပၚေရာက္ခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိးလည္း ဘ၀တြင္ ရႇိတတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္
ထုိခ်ဳံေပၚမႇ လူသည္ ေအာက္သုိ႔ျပန္မေရာက္ရန္ အေရးႀကီးသည္ဟူေသာ အသိႀကီးစုိး
လာသည့္အခါ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုသံုး၍ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရႇာက္ရေတာ့မည္။ ထုိ႔အတြက္
ဘ၀တစ္ခုကုိ ခဲရာခဲဆစ္ ပံုေဖာ္ယူရေပလိမ့္မည္။ အေၾကာက္တရားသည္
ထုိသူ၏ရင္ကုိေလာင္ၿမိဳက္ေနေသာ အစြန္းတရားတစ္ခုလည္း ျဖစ္လာေပမည္။

တခ်ဳိ႕က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုျဖင့္ ဘ၀ကုိအသက္ရႇင္သည္၊
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းမႈကိုလည္း သိသိႏႇင့္ပင္ ေလွ်ာက္ၾကသည္။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ
ျမင့္ျမတ္မႈကုိ တည္ေဆာက္ရင္း လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ၾကသည္။ ေလာကတြင္
လူႏႇစ္မ်ဳိးသာ ရႇိသည္။ တစ္မ်ဳိးမႇာ စိတ္၀ါဒီသမား (spiritualist) ျဖစ္သည္။
တခ်ဳိ႕ကား ႐ုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာႀကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈကုိ ရႇာေဖြေသာ (materialist) မ်ား
ျဖစ္သည္။ ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း criteria ေပၚ မူတည္၍ ေရြးခ်ယ္သည့္လမ္းေၾကာင္း
ႏႇင့္ ရပ္တည္ခ်က္မ်ား ကြဲလဲြႏုိင္ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိႏႇစ္မ်ဳိးႏႇစ္စားလံုးေသာ လူမ်ားတြင္ တူညီစြာရႇိေနေသာ
အရာမ်ားမႇာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ရႇင္သန္ေနေသာ စိတ္၀ိညာဥ္မ်ားျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္
ဘ၀တြင္ေမွ်ာ္လင့္သည့္အရာမ်ားသည္ ေမွ်ာ္လင့္သည့္အတုိင္း ျဖစ္လာခဲသည္။ ထုိ႔အတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား ဆိတ္သုဥ္းသည့္ကာလမ်ားကုိ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ရေပလိမ့္မည္။
သုိ႔ေသာ္ မည္သည့္အရာမႇ တစ္သတ္မတ္တည္း ျမဲေနသည္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ မေကာင္းေသာ၊
လုိလားႏႇစ္သက္ဖြယ္ မရႇိေသာ အနိ႒ာန္႐ံုမ်ားသည္လည္း ထာ၀ရျမဲသည့္
တရားမဟုတ္သကဲ့သုိ႔ ေကာင္းမြန္သည္ဟု အမ်ားလက္ခံထားေသာ သာယာဖြယ္၊
မက္ေမာဖြယ္ေကာင္းသည့္ ပစၥဳပၸန္မ်ားသည္လည္း ထာ၀ရတည္ျမဲသည့္တရားမဟုတ္ပါ။
တစ္ေန႔မႇာေတာ့ ေျပာင္းလဲၾကဦးမည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလာကတြင္ အေျပာင္းအလဲ
မရႇိသည့္တရားတစ္ခုေတာ့ ရႇိေပလိမ့္ မည္။ ''ယင္းကား မည္သည့္အခါမွ်
တစ္သမတ္တည္းမျမဲ''ဟူေသာ တရားျဖစ္သည္။ ထုိတရားႏႇင့္အတူ ျမင့္ျမတ္မႇန္ကန္မႈ၊
ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံ၊ သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈတို႔ျဖင့္ ၿပီးျပည့္စံု
ေသာအမႇန္တရားမ်ားသာ အတူယႇဥ္တြဲက်န္ရစ္ခဲ့ေပမည္။ ထုိ႔အတြက္ လူတို႔တြင္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆိတ္သုဥ္းဖြယ္ရာမရႇိ။ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ မိမိတို႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျပန္လည္ သက္၀င္လႈပ္ရႇားလာႏုိင္မည္။ အေရးႀကီးသည္မႇာ
ဆရာေျပာခဲ့သည့္ ၁၀ တန္း ေအာင္စာရင္းကရမႇတ္သည္ ဘ၀ကုိအဆံုးအျဖတ္မေပးဟူေသာ
အသိကုိသာမႇတ္ယူႏုိင္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရလဒ္ထက္
လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္သာလွ်င္ ပုိ၍အေရးႀကီးသည္ဆိုသည့္ သေဘာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

လူသားတိုင္းတြင္ အနာဂတ္ရႇိသည္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရႇိပါသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမႇာပင္ ဆိတ္သုဥ္းသြားသည့္ အနာဂတ္ႏႇင့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟူ၍လည္း
ရႇိေနတတ္ၾကသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ကာလမ်ဳိးတြင္ မိမိကုိယ္ကုိယ္အေကာင္းဆံုး
တည့္မတ္ႏုိင္ရမည္။ မႇန္ကန္ေသာ ေတြးေခၚမႈမ်ား လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္
အေကာင္းဆံုး ထြက္ေပါက္ေပးႏုိင္ရမည္။ ထုိသုိ႔ မဟုတ္ပါက ဘ၀ဟူသည္ ယင္းကဲ့သုိ႔
အခ်ိန္ကာလမ်ဳိးတြင္ ေနေပ်ာ္စရာမရႇိ။ အနာဂတ္သည္ ေ၀၀ါးေနေသာေၾကာင့္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားလည္း ဆိတ္သုဥ္းေနတတ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ အေရးႀကီးသည့္အခ်က္မႇာ
လူတို႔တြင္ မနက္ျဖန္မ်ားစြာ ရႇိေနၾကသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ အတိတ္ထဲတြင္ တစ္၀ဲလည္လည္
ျဖစ္ေနစရာမလို၊ ပစၥဳပၸန္မႇ ၿငီးတြားသံမ်ား အနိ႒ာ႐ံုမ်ားကုိခ်ည္း
အာ႐ံုစုိက္ေနစရာမလို၊ မျမင္ရေသာ အနာဂတ္ကို ခံစားစိတ္ျဖင့္ ေ၀၀ါးေနမည့္အစား
အေကာင္းျမင္၀ါဒ(optimism) ေမြးၿပီး အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ရန္သာ
ႏႇလံုးသြင္းအပ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ပါက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား
ဆိတ္သုဥ္းခဲ့ေသာ္ လူသားအားလံုးတုိ႔၏ ဘ၀ကား မြန္းက်ပ္မႈအတိျဖင့္
ရပ္တည္ၾကရေပလိမ့္မည္။ ထြက္ေပါက္မဲ့ေနေပလိမ့္မည္။ ဘ၀သည္
တြယ္ရာမဲ့ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ မနက္ျဖန္မ်ားစြာအတြက္ အားအင္မ်ားကုန္ခန္းေနလိမ့္မည္။

ဆ၇ာနဲ႕ေက်ာင္းသား

ဆရာက ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ကို ေမးခြန္းေမးပါတယ္။ အင္မတန္အဆင့္ျမင့္ၿပီး
အေတာ္စဥ္းစားယူရတဲ့ သခၤ်ာဥာဏ္စမ္းေတြပါ။

ပထမေက်ာင္းသားက ေမးခြန္းခက္တာကို ျမင္ၿပီး ဒီလိုစဥ္းစားပါတယ္၊

"ဆရာက ငါမေျဖႏိူင္မယ့္ ေမးခြန္းေတြကို တမင္သက္သက္
ေမးတာပဲ၊
ဟိုတစ္ခါတုန္းက သူလာတာကို ထႏႈတ္မဆက္ပဲ ေနမိတာကို မေက်နပ္လို.ျဖစ္မယ္"
.... သူဒီလို စေတြးတာနဲ.တင္ ေမးခြန္းေတြကို ေကာင္းေကာင္း
မေျဖႏိူင္ေတာ့ပါဘူး...

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီလိုျမင္ပါတယ္

"ဆရာ့ေမးခြန္းေတြက အေတာ္အဆင့္ျမင့္တယ္၊ ငါတို.အဆင့္နဲ.
ေျဖလို.ရတဲ့
ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္၊ ႀကိဳးစားေျဖၾကည္.ဦးမွပဲ" ... သူကေတာ့
ေမးခြန္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆရာ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အထိ
ေျဖဆိုႏိူင္ခဲ့ပါတယ္....

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ Perception လို.ေခၚတဲ့ အထင္အျမင္
ယူဆခ်က္တစ္ခုဟာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ.ေစဖို.အတြက္ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ
အေရးပါ အရာေရာက္တယ္ဆိုတာ ေတြ.ျမင္ႏိူင္ပါတယ္၊ အျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ့
စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုပဲရွိရွိ၊ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ.ပဲ ေမးေမး "ဒုတိယ ေက်ာင္းသား"
လိုပဲ ႐ိုး႐ိုးေတြးၿပီး အေကာင္းဆံုး အေျဖေပးသင့္ပါတယ္

(၂)
ဆရာက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို စားပြဲေ႐ွ.မွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး "က"
တစ္လံုးေရးျပပါလို. ခိုင္းပါတယ္။ ေက်ာင္းသားက
ေရးၿပီး ဆရာ့ေ႐ွ.ကို
ထိုးေပးလိုက္ပါတယ္.... ဆရာက သူ.အေျဖကို လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
ဆရာ့ဘက္က ၾကည့္ေတာ့ အေျဖက "ယ" ျဖစ္ေနတာကိုး...
ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ဆရာက ေခၚခိုင္းပါတယ္...ေက်ာင္းသားက
ေရးၿပီး
"စာ႐ြက္ကို ဆရာ့ဘက္ တစ္ပတ္လွည့္ၿပီး ျပလိုက္ပါတယ္... ဆရာက သူ.အေျဖကို
သေဘာက် လက္ခံခဲ့ပါတယ္....
ဒီအျဖစ္ပ်က္ေလးမွာ "ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ
Angle Of Vision လို.ေခၚတဲ့
႐ႈေထာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိူင္တယ္ဆိုတာပါပဲ"...
ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ အေျဖဟာ အမွန္ေတြခ်ည္းပါပဲ...ဒါေပမဲ့
ပထမေက်ာင္းသားဟာ သူ.ဘက္အျမင္အတိုင္း ဆရာ့ကို
ျပတာကိုး... ဒီေနရာမွာ
သတိထားရမွာက ဒုတိယေက်ာင္းသားဟာ ဆရာ့ဘက္က "က" လို.
ျမင္ရေအာင္ သူက "ယ"
လို. အမွားႀကီးေရးလိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး...သူလည္း အမွန္ပဲ
ေရးလိုက္ၿပီး
ဆရာ့ဘက္ကလည္း အမွန္ပဲျမင္ႏိူင္ေအာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပမယ့္
အေျခအေနတစ္ခုကို ဖန္တီးလိုက္တာပါ...
အခ်ိဳ.ေသာ ကိစၥရပ္ေတြမွာ
သူ.ဘက္ကလည္း ဘယ္လိုမ်ားျမင္ႏိူင္မလည္းလို.
စဥ္းစားေတြေခၚခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး သူ.ရဲ့႐ႈေထာင့္ကေန ျမင္ျပ၊ ေတြးျပ၊
ေဆြးေႏြးျပဖို. လိုပါလိမ့္မယ္.... အဲဒါမွလည္း
ကိုယ္မွန္တယ္ဆိုတာကို
သူနားလည္ လက္ခံႏိူင္လာမွာပါ... အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ္မွန္တယ္ဆိုတာကို
ကိုယ့္ဘက္က အျမင္တစ္ခုတည္းနဲ. ႀကည့္ၿပီး
ဇြတ္အတင္းျငင္းခံုေနမယ္ဆိုရင္ေ
တာ့ လိုလားအပ္တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို
ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး...

(၃)
ဆရာက
ေက်ာင္းသားကို ခံုေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းထားၿပီး
အျပစ္ေပးထားပါတယ္... အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့ ဆရာက ေက်ာင္းသားကို ဆံုးမဖို.
လက္ယပ္ေခၚလိုက္တယ္... ဒါေပမယ့္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားက
ရပ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာက ျပန္ထိုင္ခိုင္းရင္
ေကာင္းမွာပဲလို.
ေတြးေနခ်ိန္ပါ... ေက်ာင္းသားက လိုရာေတြးၿပီး
ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္...အဲ့မွာတင္ ျပသနာက စတက္ပါေတာ့တယ္...
ဒါဟာ
misunderstanding(နားလည္မႈ လြဲေခ်ာ္ျခင္း) ပါ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ Body
Language
လို.ေခၚတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းကို အသံုးၿပဳၿပီး အသံတိတ္
စကားေျပာဆက္သြယ္တဲ့
အခါမ်ိဳးမွာ နားလည္မႈလြဲေခ်ာ္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္...
အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ အထက္က
ျဖစ္ရပ္ကေလးလို ကိုယ့္ရဲ့စိတ္အာ႐ံု (Emotion)
ရဲ့ လႊမ္းမိုးျခယ္လွယ္မႈေၾကာင့္
သူတစ္ပါးရဲ့စကားကို
တလြဲအဓိပၸာယ္ေကာက္မိတာေတြ၊ အေျခအေနေတြကို အလြဲလြဲ အမွားမွား
နားလည္သံုးသပ္မိတာေတြပါပဲ၊ ဘယ္ဘာသာစကားနဲ.ပဲေျပာေျပာ ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ပါ သူတစ္ပါး ကိုယ့္ကို ဘာေျပာတယ္၊ ဘယ္လိုရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ.
ေျပာတယ္ဆိုတာကို အမွန္အတိုင္း အရွိအတိုင္း နားလည္ႏိူင္ေအာင္
ႀကိဳးစားျခင္းဟာ အားလံုးအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လိမ့္မယ္
ထင္ပါတယ္...

(၄)
ဆရာက ေက်ာင္းသားအားလံုး ေ႐ွ.မွာ ရပ္ၿပီး လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး
ဒီလိုေျပာပါတယ္...
"မင္းတို. အားလံုး လက္ညွိဳးေထာင္လိုက္ပါ"
ေက်ာင္းသားအားလံုး ဆရာ့ကို စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေနရာကေန
ဆရာခိုင္းတဲ့
အတိုင္းလိုက္လုပ္ၾကပါတယ္...
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆရာက သူ.ရဲ့နားထင္ကို လက္နဲ.ေထာက္ၿပီး...
"အဲဒီလက္ညွဳိးနဲ. ကိုယ့္နဖူးကို ေထာက္လိုက္ၾကပါ" လို. ထပ္ေျပာပါတယ္...
ေက်ာင္းသားအားလံုးဟာ ဆရာလုပ္တဲ့အတိုင္း
နားထင္ကို
လိုက္ေထာက္ၾကပါတယ္...ခဏေနမွ သူတို.မွားသြားမွန္း အားလံုးက
သေဘာေပါက္လိုက္ၾကပါတယ္... "ဆရာ ေထာက္ခိုင္းတာက နဖူးကိုေလ"
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာ အၾကားနဲ.အျမင္ တစ္ထပ္တည္းမက်မႈကို ေတြ.ရပါလိမ့္မယ္...
တၿပိဳင္တည္းလို. ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက အျမင္အာ႐ံုက ဦးေႏွာက္ကို
အရင္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာပါ...အျမင္အာ႐ံုဟာ အလင္းကို အေျခခံၿပီး
အၾကားအာ႐ံုကေတာ့ အသံမွာ အေျခခံပါတယ္... အလင္းရဲ့အလ်င္ဟာ အသံရဲ့အလ်င္ထက္
ပိုျမန္တဲ့အတြက္ ဒီလိုျဖစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္...
ဒီသေဘာတရားေလးကို
ေကာင္းစြာနားလည္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေျပာမယ့္စကားနဲ.
သင့္ေတာ္မယ့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္ ဟန္ပန္အမူအရာ ထားမွသာလွ်င္
ကိုယ္ေျပာမယ့္စကား အရာထင္မွာပါ...
သိပ္ဆိုးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ငါ႐ိုက္လိုက္ရ လို. မာန္ၿပီး
မ်က္ႏွာက
ၿပံဳးစိစိလုပ္မယ္ဆိုရင္ ကေလးက ကိုယ့္စကားကို အေလးမထားပဲ ေနမွာပါ...
အဲဒီလိုပါပဲ ကိုယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို မင္းတို. ငါ့ကို
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္ၾကပါ၊ မွားတာကို ေထာက္ျပပါလို. ေျပာေနေပမယ့္
မ်က္ႏွာက ငါ့ကို မေကာင္းဘူးလို. ေျပာလို.ကေတာ့ အလုပ္ထုတ္ပစ္မယ္
ဆိုတဲ့
႐ုပ္ေပါက္ေနရင္ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားဟာ အလကား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္...
အ႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္ ႐ိုးသားဖို.၊ ၿပီးေတာ့ သတိထားဖို.ပါပဲ...
လူတစ္ေယာက္ဟာ ႐ိုးသားမယ္၊ စိတ္ထဲမွာ တကယ္ရွိတာကိုသာ ေျပာမယ္ဆိုရင္
သူ.ရဲ့မ်က္ႏွာကေန သူ.ရဲ့ေကာင္းတဲ့ ေစတနာကို ျမင္ႏိူင္ပါတယ္...

(၅)
ဆရာက ေက်ာင္းသားေတြကို စာ႐ြက္အျဖဴေရာင္ ေထာင္ျပၿပီး ဒါဘာအေရာင္လည္းလို.
ေမးပါတယ္... ေက်ာင္းသားအားလံုးက တညီတညြတ္တည္း
ေျဖၾကပါတယ္...
"အျဖဴေရာင္ပါ ..."
ဆရာက White Borad ရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ကို
ေထာက္ၿပီး ဒါကေရာ ဘာအေရာင္လဲလို.
ေမးျပန္ပါတယ္... မဆိုင္းမတြပဲ အားလံုးက
အျဖဴေရာင္ပါလို. ေျဖၾကပါတယ္...
"အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဆရာက ခုနကစာ႐ြက္ကို White
Board မွာ ကပ္ၿပီး
ဒီႏွစ္ခုမွာ ဘယ္ဟာ အျဖဴလဲ လို. ေမးျပန္ပါတယ္"... ေက်ာင္းသားအားလံုး
ေျဖရန္ စြံ.အ သြားပါေတာ့တယ္...
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာ လူေတြ
သတ္မွတ္တဲ့ စံႏႈန္းေတြရဲ့
ေ၀၀ါးဆန္းျပားမႈကို
ေတြ.ျမင္ႏိူင္ပါတယ္....
လူတစ္ေယာက္က ခ်မ္းသာမယ္...ေနာက္တစ္ေယာက္က ပိုခ်မ္းသာမယ္...ေနာက္တစ္ေယာက္က
ပိုၿပီးခ်မ္းသာမယ္
စသျဖင့္ေပါ့... သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ အဆံုးသတ္မ်ဥ္း
မရွိသလို အစစ္အမွန္ဆိုတာလည္း
မရွိႏိူင္ပါဘူး... ဒါေၾကာင့္ ျပသနာတစ္ခုကို
ေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ့
စိတ္အေျခအေနေတြကို ေသခ်ာမႈမရွိတဲ့
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ လာေရာက္လႊမ္းမိုးတာမခံေစဘဲ
တကယ့္အရွိတရား (Being) မွာပဲ
စူးစိုက္ႏွစ္ၿမွဳပ္ထားႏိူင္ဖို. လိုပါတယ္....ဒီလိုမွလည္း နည္းလမ္းက်ၿပီး
မွ်တတဲ့ အေျဖတစ္ခုကို ထုတ္ႏိူင္မွာပါ...

(၆)
ဆရာက ေမးပါတယ္...
"အျဖဴမဟုတ္ရင္ ဘာလည္းကြ"
အျဖဴမဟုတ္ရင္ အမည္းေပါ့ ဟု ေက်ာင္းသားက ျပန္ေျဖပါတယ္...
တစ္ကယ္က
"အျဖဴမဟုတ္ရင္ မျဖဴတာတာေတြ အားလံုး ျဖစ္ႏိူင္တာေလ"
က်ေနာ္တို.လည္း လူ.ေလာကထဲက
ျပသနာရပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
အဲဒီေက်ာင္းသားေလးလိုမ်ိဳး ျဖစ္ႏူိင္ေခ် (Propability) မ်ားစြာကို
မစဥ္းစားပဲ၊ ဆန္.က်င္ဘက္အျမင္ (Opposite View)
ေတြကိုသာ ႐ုတ္တရက္
စဥ္းစားမိတတ္ၾကပါတယ္...ဥပမာ ကိုယ္သိထားတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုနဲ.
အျခားလူ
ေပးလာတဲ့ အေျဖတစ္ခုနဲ. ကိုက္ညီမႈ မရွိတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ တစ္ဘက္သူ
မွားေနတယ္ဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတတ္ပါတယ္... ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ
ျဖစ္ႏိူင္ေျခေတြ တစ္ခုထက္ပိုၿပီး ရွိႏိူင္တယ္ဆိုတာ၊ စဥ္းစားပံု
စဥ္းစားနည္း (The Way Of Thinking) အေပၚမူတည္ၿပီး အေျဖ ဒါမွမဟုတ္
ရလဒ္ေတြဟာ တစ္နည္းတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲသြားႏိူင္တယ္ဆိုတာေတြ
ကို
နားလည္ထားရပါမယ္...
"ဒါမွ ငါမွန္တယ္၊ မင္းမွားတယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြက လြတ္ေျမာက္ၿပီး
ငါလည္းမွန္တယ္၊ မင္းလည္းမွန္တယ္ ဒါေပမယ့္
ဘယ္သူ.ရဲ့ လမ္းေၾကာင္းက
ပိုၿပီးအားေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ိဳးကို ျမင္ႏိူင္စြမ္းရွိမွာပါ...

ျပသနာဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ.တတ္ႏိူင္သမွ် ကင္းေ၀းႏိူင္ဖို.၊ ေနာင္တေတြ ခဏခဏ
မရဖို.၊ အနည္းဆံုး ေလာကထဲမွာ ၿပံဳးၿပံဳးကေလး
ေနႏိူင္ဖို.
သိမိသမွ်၊ဖတ္မိသမွ်၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္မိသမွ် ေပးေ၀လိုက္ရပါသည္...

၀ါဆိုမိုး