ညိဳျပာျပာ လတာပင္ေျခရင္း
လိႈင္းတက္ရာေဗဒါတက္ လိႈင္းသက္ရာဆင္း
ဆင္းရလည္း မသက္သာ
အုန္းရြက္ေၾကြ ေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို႔လာ။
အဆင္းနဲ႔အလာ ေဗဒါမအေတြး၊
အုန္းလက္ေၾကြ သူနံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး
ေဆာင့္ရလည္းမသက္သာ၊
ေနာက္တခ်ီ ဒီတစ္လံုးက၊ ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ
ျမဳတ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ၊ ေဗဒါမ အလွ
တစ္လံကြာ လႈိင္းအၾကြ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ
ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက၊ ဘဲထြက္လို႔လာ
ဘဲအုပ္က တစ္ရာ ႏွစ္ရာ၊ ေဗဒါကတစ္ပင္တည္း
အယက္အကန္ခံလို႔ ေဗဒါမာန္ အံကိုခဲ
ပန္းပန္လ်က္ပဲ...။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေဗဒါလမ္း(၁၀)။ပန္းပန္လ်က္ပဲ)
No comments:
Post a Comment