နင္ကေတာက္ပျခင္း အလင္းေရာင္...
ငါကၾကည္လင္ျခင္းေကာင္းကင္...
မျမင္ႏိုင္ျခင္း မ်ဥ္းျပိဳင္ေတြျဖစ္တယ္..
ငါ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္..
ၾကယ္ေတြရဲ႔အလင္းယိုင္ေသာေထာင့္မွာ..
ကံၾကမၼာ အလွည့္မေပးလို႔ ..
ငါတို႔ေ၀းခဲ့ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္..
ႏွလံုးသား ရဲ႕ ဘာသာစကားတခ်ိဳ႔နဲ႔..
ငါတို႔ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါေသးတယ္..
စိတ္ခ်ထားလိုက္ပါ ခ်စ္သူရာ..
ငါ့ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ေတြ အထိ..
အတူတူရွိဖို႔ ၾကဳးစားခဲ့မွာပါ...
ရင္ခုန္ေနရျခင္းကိုစိုက္ပ်ိဳးရင္းနဲ႔ေပါ့... .
No comments:
Post a Comment