မနက္ခင္းေတြမွာခုိေတြကညြတ္အိေလးလံလုိ.
ကုသိုလ္ကံရဲ. အသံမွာအသက္ဇီ၀ကို ရန္ရွာမိတယ္
တုိႏွစ္ေယာက္တင္ဆက္ခဲ့တဲ ့သရုပ္ေဖာ္ဂီတတခုေလ
“လွ်ပ္ဆီးတလက္လက္၊ထီးကေလးတေခ်ာင္းနဲ.အသက္ကိုမွ်ေဆာင္းခဲ့ “
ဒီမနက္မွာေတာ.ဘယ္တဖက္ညာတဖက္သားေၾကာပ်က္ေလရဲ.
ျပကဒိန္ဟာသက္တမ္းကုန္ဆုံးခဲ့ေပမဲ့ ငါေလမင္းမ်က္နွာေလးကို ျဖဳက္မခ်ရက္တာနဲ.နရံမွာဒီအတုိင္းထားရတယ္
ငါ့အစားအေသာက္မွာမင္းရိုက္ႏိုပ္ခဲ့တဲ့ရက္စြဲလဲ လြန္ခဲ့
ငါ့အသက္ဓါတ္မွာ မင္းအတုိးသက္ရမယ္. အနမ္းလည္းလြန္ခဲ့
မင္းအခြန္မင္းျပန္ႏႊာၾကည္ရင္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမႈ. ကိုေတြရမယ္ ငါတေယာက္ထဲ ဘယ္လုိကုန္ဆုံးရမွန္း မသိတဲ့ ေနေတြလည္း
ဘယ္လုိကုန္ဆုံးခဲ့မွန္းမသိေတာ.ဘူး
ငါတေယာက္ထဲဘယ္လုိကုန္ဆုံးရမွန္းမသိတဲ့ ညေတြလည္း ဘယ္လုိကုန္ဆုံးခဲ့မွန္းမသိေတာ.ဘူး
ငါ့နားေ၀းတ ဲ့တနယ္တေက်းမွာ ဘယ္လုိေတးေတြမင္းဆုိေနသလဲ
ငါ့မ်က္လုံကန္းတဲ့ တဖက္ကမ္းမွာ ဘယ္လုိလမ္းေတြ မင္းေဖာက္ေနလဲ
အေ၀းေျပးကားေတြ မထြက္ခြါခင္ တရြက္က်န္လတ္မွက္ေလးကိုမွ ကိုယ္အသက္ကိုယ္ ျဖတ္ခဲ့မိေလျခင္း
”မင္း----မင္း ဘာလုိ.မျငင္းခဲ့တာလဲ ”
အခုေတာ.ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးရင္းထ ဘယ္လုိတရား နဲ.မွ ေျဖမရေပါ့
world ၀င္ရိုးစြန္း ႏွစ္ဖက္ရင္ျခင္းဆက္ ေခတ္ၾကီးမွာမွ တေယာက္ကိုတေယာက္
ရုပ္မျမင္ရ အသံမၾကားရ အသံကုန္ေအာ္ ခဲ့သမွ် အသံသာကုန္ခဲ့ရ
ငါတုိညီညြတ္ခဲ့တဲ့ ဂစ္တာေျခာက္ၾကိဳး ငါတုိ.ဘ၀ကိုဘယ္သူရိုက္ခ်ိဳးတာလဲ မင္းလည္းၾကိဳးေလွ်ာ.ခဲ့ျပီ ငါလည္းလက္ကြက္ေမ့ခဲ့ျပီ
ငါ.ေအးစက္ေသြပ်က္မႈ.နဲ့ တုန္လႈပ္ပ်ံ.လြင္.ေလ အေမွာင္ထဲတ၀က္က် ေနေရာင္ထဲတစ္၀က္ ေလာင္ကၽြမ္းေနေတာ.တယ္
No comments:
Post a Comment