လြန္ခဲ့တဲ့ (၅)ႏွစ္ကစၿပီး အေဖနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ဆက္ဆံေရး ဆိုးဝါးခဲ့တယ္။ ဒီေန႔အထိ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ မရခဲ့ၾကေသးဘူး။ မိသားစုစံုညီ တက္ေရာက္ရတဲ့
ခရစၥမတ္ ပဲြေတြကလဲြလို႔ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားေရွာင္ခဲ့ၾကတယ္။ အေခၚအေျပာလည္း
မရွိခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေန႔ည အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေဖ့ကို
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္”
“ေျပာရရင္ေတာ့ သိပ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္။ အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ေပါ့သြားခဲ့တယ္”
“အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ အိမ္ထဲအေျပးဝင္ၿပီး မိန္းမကို ဒီအေၾကာင္းေျပာျပလုိက္တယ္။
သူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လႈပ္ႏိုးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္စကားကို နားေထာင္ၿပီး ရုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူထဖက္တယ္။
အိမ္ေထာင္တစ္သက္မွာ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္က်တာကို သူပထမဆံုးအႀကိမ္
ေတြ႔ဖူးတာလည္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီညက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာ္ဖီအတူတူေသာက္ၿပီး
စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးခံစားမိတယ္"
“ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ ကၽြန္ေတာ္လန္းလန္းဆန္းဆန္း ႏိုးထလာခဲ့တယ္။
စိတ္ေတြလႈပ္ရွားခဲ့လို႔ ညက ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
မနက္အေစာႀကီး ရံုးခန္းကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္နာရီအတြင္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္လုပ္လိုက္တဲ့အလုပ္က ေရွ႕ရက္ကလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ထက္ေတာင္ မ်ားေနခဲ့တယ္”
“(၉)နာရီထိုးေတာ့ အေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ “အေဖ ဒီေန႔ရံုးဆင္းရင္
ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့လို႔ ရမလား? ကၽြန္ေတာ္ေျပာစရာရွိလို႔ပါ” ဆိုေတာ့ အေဖက
ဖုန္းတစ္ဖက္ကေန မာထန္ထန္အသံနဲ႔ “ဘာကိစၥရွိျပန္တာလဲ?” လို႔ ေမးတယ္။
အေဖ့အခ်ိန္ေတြ မကုန္ေစရဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဂတိေပးမွ အေဖ့ကသူ႔ကိုေတြ႔ဖို႔
ခြင့္ေပးတယ္”
“ညေန (၅)နာရီခဲြမွာ အေဖ့အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဘဲလ္ကို
ႏွိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အေဖတံခါးလာဖြင့္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ေပ်ာ့ညံ့သူဆိုေတာ့ အေမလာဖြင့္ရင္ အေမ့ကို
စစ္ကူေတာင္းမိမွာစိုးလို႔ျဖစ္တယ္။ ကံေကာင္းပါတယ္.. အေဖတံခါးလာဖြင့္ခဲ့တယ္”
“ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႔ အေဖ့ကို
ကၽြန္ေတာ္စကားစေျပာတယ္။ “အေဖ… အေဖ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္လာေျပာတာပါ”။
ကၽြန္ေတာ္စကားေၾကာင့္ အေဖ ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့သြားတယ္။ မ်က္ႏွာေပၚက အစင္းေၾကာင္းေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပြ႔ဖက္လိုက္တယ္”
“သားကိုလည္း အေဖခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သားကို အေဖမေျပာခဲ့ရဘူး”
ဒီလိုေပြ႔ဖက္ထားတဲ့ တခဏအခ်ိန္ေလးက အရမ္းကိုတန္ဖိုးရွိခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ အေမလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္
ေလွ်ာက္လာတယ္။ ခါးကိုညႊတ္ၿပီး အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္နမ္းလိုက္တယ္။
အေဖ့ကိုတစ္ခ်က္ျပန္ဖက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးေလး
ခံစားမိတယ္။ ဒီလိုခံစားမႈမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္ မခံစားခဲ့ရတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္အဓိက ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီကိစၥၿပီးၿပီး
ႏွစ္ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ သူ႔ဆီမွာ ႏွလံုးေရာဂါရွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတစ္ခါမွ
ေျပာမျပခဲ့တဲ့အေဖ ေရာဂါေဖာက္ခဲ့တယ္။ ေဆးရံုပို႔ခဲ့ေပမယ့္ အသက္မမီေတာ့ဘူး။
ဒီလိုျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့မိဘူး”
ကၽြန္ေတာ္မွာခ်င္ပါတယ္။ လုပ္ရမယ္လို႔
သိတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို ေနာက္မက်ေစနဲ႔၊ မေတြေဝပါနဲ႔။ တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သာ
ေတြေဝၿပီး အေဖ့ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း မေျပာျဖစ္ခဲ့ရင္ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ
ေျပာဖို႔အခြင့္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္နဲ႔လုပ္သင့္တာကို
ခ်က္ခ်င္းလုပ္လိုက္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္”
ဘာသာၿပန္ထားၿခင္းပါ ။။။။။။
No comments:
Post a Comment